Kerken te Koksijde

Onze-Lieve-Vrouw-ter-Duinenkerk

Kerkplein 2, Koksijde

De ‘kathedraal van het licht’ dateert uit 1959-1962 en werd ontworpen door architect Jozef Lantsoght. De plattegrond van de kerk is geïnspireerd op de kokkel, een schelpdier waaraan Koksijde mogelijk zijn naam heeft aan te danken. Het gebouw wordt beschouwd als modernistisch, het interieur van de kerk wordt verlicht met moderne glasramen – ontworpen door Gabriël Loire uit Chartres.

Sinds 1968 bezit de kerk een relikwie (het dijbeen) van de zalige Idesbald, die in 1155 de derde abt werd van de abdij Onze-Lieve-Vrouw Ten Duinen. Op 18 juli 1999 werd de relikwie overgebracht van de crypte naar een modern praalgraf in de kerk. Het gebouw is beschermd als monument sinds 2005 en geldt als een van de meest opvallende en vooruitstrevende naoorlogse kerkgebouwen in Vlaanderen.

Sint-Pieterskerk

Kerkstraat 30a, Koksijde-Dorp

Deze neogotische kerk werd gebouwd tussen 1845 en 1848. De Sint-Pieterskerk is een bakstenen eenbeukige kruiskerk met een vrij diep koor. De merkwaardige toren vertoont een spitse compositie: het vierkante onderdeel is geflankeerd door vier ‘versmallende hoektorentjes. De oorspronkelijke glasramen – geïnspireerd op het brandglas van Chartres – werden in 1863-1864 geplaatst door de Brugse glazenier Samuel Coucke. Tegenwoordig zijn niet alle vensters voorzien van gekleurd glas, enkel deze die in het oog springen bij het binnenkomen en in de roosvensters – in de dwarsbeuken. Enkele jaren terug werden de kleurrijke muurschilderingen opnieuw aangebracht, wat deze kerk tot een pareltje maakt.

Willibrorduskerk

Dorpsplaats, Wulpen

De parochie Wulpen kwam het eerst ter sprake in de 12de eeuw. De toren werd rond 1250 gebouwd. De toren die nu als westgeveltoren dienst doet, was oorspronkelijk een kruisingtoren. De eeuwen daarop werd de Sint-Willibrorduskerk vaak getroffen door rampen en vernieling.

De kerk werd uiteindelijk heropgebouwd in 1877 in neogotische stijl – naar de plannen van architect Hendrik Brinck. De 13de eeuwse kruisingtoren is in dit ontwerp geïntegreerd als westgeveltoren, zodat het kerkgebouw in oostelijke richting moest worden opgeschoven. Sinds 1890 is de toren beschermd als monument.Tijdens de beide wereldoorlogen werd de kerk zwaar beschadigd, maar opnieuw werd de kerk volledig gerestaureerd.

Sint-Niklaaskerk

Leopold II-Laan 85, Oostduinkerke

Deze kerk werd in 1952 gebouwd naar een ontwerp van de architect Jean Gilson. De Sint-Niklaaskerk vervangt de vorige parochiekerk die verwoest werd aan het begin van de Tweede Wereldoorlog. De vorige kerk stond op de plaats waar nu het NAVIGO-Nationaal Visserijmuseum is . De spitsboogvormige muuropeningen vormen een verwijzing naar de gotiek. Het ontwerp van de kerk getuigt van een traditioneel en regionalistisch ontwerp. De kerk is overigens gelegen op een unieke locatie – aan het duinengebied Witte Burg tussen het dorp en de zee.

Het koorhek is gesierd door de afbeelding van de heilige Nikolaas, op de keramieken tegels herkennen we de kruisweg. Een beeld van de Oostduinkerkse paardenvisser legt de lokale link: Nikolaas is overigens patroonheilige van de schippers en vissers.

Zomerkapel

Leopold II-laan 250a, Oostduinkerke

Tussen beide wereldoorlogen kwamen steeds meer toeristen naar zee. Deze kapel kwam er dan ook op vraag van zomergasten die tijdens de zomer niet graag verplaatsten naar Oostduinkerke-dorp. Vandaar de benaming ‘Zomerkapel’. Deze kapel is net zoals de vissershuisjes opgetrokken uit witgekalkte baksteen, met een zadeldak met rode pannen. De intieme kerk is voor veel bezoekers een plaats van bezinning.

Sint-Idesbalduskerk

Strandlaan 235, Sint-Idesbald

Deze kerk werd in gebruik genomen in 1935 als kloosterkerk en kwam in de plaats van de Keunekapel (linken) die te klein was geworden. Architect Albert Lust zorgde ervoor dat de ze kerk lijkt op een villa. In 1967 werd de Sint-Idesbalduskerk een parochiekerk. In 2008 sloopte men het bijhorende klooster, één jaar later werd de kerk volledig gerestaureerd en in het wit geschilderd.